第两千八百七十章 大执事(1 / 2)

“啊!!!”

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp游逸凄厉的惨叫声响彻四方。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp他急剧后退,捂着断手痛苦嘶嚎,鲜血喷溅,淌了一地。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp“游逸!”

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp“游逸哥!”

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp众人慌神了,全部冲了过去扶住游逸。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp秦灵也吓了一跳,手中的剑不自觉的落在地上,神情全是惊恐。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp“阿灵!你又闯祸了!”

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp魔平一脸焦急,也不知该如何是好。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp屋子里乱成一团。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp“怎么回事??”

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp这时,屋外又进来了一群人。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp这些人个个年长,身着黑袍,面色苍白,双目漆黑妖异,气息更是混沉至极。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp想来便是隐魔村的骨干长辈。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp其中便有秦灵的父亲秦卓。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp当人们瞧见屋内的惨烈景象时,一个个皆错愕万分,难以置信。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp“游逸!你怎么了?”

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp一名满头白发留着山羊胡须的老人急忙冲出人群,扶着游逸,激动而喊。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp“爹,疼,疼....”游逸浑身直哆嗦,满头大汗的唤道。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp爹?

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp林阳微愕,看着老人。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp这老人起码七十余岁。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp莫不成是老来得子?

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp这下怕是更麻烦了。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp“谁干的?”

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp老人勃然大怒,猛然扭头低吼。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp秦灵浑身一哆嗦,张了张嘴,却不敢吱声。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp“爹!是秦灵!!”游逸几乎是咬着牙齿说道。

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp“什么?”

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp秦卓满脸的不可思议,骤然扭过头朝秦灵望去“阿灵!是你干的?”

&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp&nbsp“爹,我...我....”秦灵支支吾吾,彷徨的很。

举报本章错误( 无需登录 )